Er bestaat een grote behoefte aan investeringen in zorgvastgoed, zowel op de korte als de lange termijn. Dit concludeert het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) in de studie ‘Bouwen voor de zorg: Perspectief voor de Nederlandse bouw’ in opdracht van Bouwend Nederland.

Enerzijds is er sprake van een sterk toenemende vraag naar zorg vanuit de vergrijzende bevolking. Dit deel van de bevolking zal ook steeds vermogender worden. Anderzijds is het zorgvastgoed voor een groot deel in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw gebouwd. Deze gebouwen zijn de komende decennia toe aan vervanging.

De voorraad zorgvastgoed is in de afgelopen decennia reeds sterk gegroeid en blijft dat doen. In 1990 was er nog 35 miljoen vierkante meter vastgoed in gebruik door zorginstellingen. In 2010 was dit al opgelopen naar 52 miljoen m2. De verwachting is dat dit in 2030 verder oploopt naar bijna 80 miljoen m2. Tegelijkertijd zullen door de veroudering van zorggebouwen de vervangingsinvesteringen in 2030 verdrievoudigen.

Buiten de zorginstelling
Vooral de toename van het aantal ouderen en oudere ouderen is bepalend voor de uitbreiding van het zorgvastgoed. De sterkste groei zit zowel historisch als naar de toekomst in de caresector, waaronder verpleging, verzorging, thuiszorg en wijkverpleging. De curesector, gericht op genezing, kent ook een sterke groei maar blijft daar iets bij achter.

Extramuralisering is een belangrijke trend. Verzorging en verpleging vinden steeds vaker buiten een zorginstelling plaats. De groei van deze zorginstellingen blijft in het verleden dan ook duidelijk achter bij wat op basis van demografische ontwikkelingen verwacht mag worden. Deels is dit het gevolg van beleid, zoals het aanpassen van de AWBZ.

Deels komt het doordat mensen steeds langer thuis willen en kunnen blijven wonen. In het onderzoek is al rekening gehouden met een blijvende invloed van extramuralisering op het vastgoedgebruik in zorg.