Institutionele investeerders spelen steeds vaker een dominante rol op de crowdfundingmarkt. En dit gaat ten koste van de aard van crowdfunding, zo stellen diverse deskundigen.

Crowdfunding is door de jaren heen flink gegroeid en biedt kansen voor vele bedrijven, in welke fase zij ook zitten: van het allereerste onderzoek naar een idee tot financiering voor een verdere groei van een bedrijf.

Crowdfundingdeskundige Ronald Kleverlaan en juridisch expert Anne Hakvoort stellen dat crowdfundingplatforms steeds vaker institutioneel geld aantrekken, wat eigenlijk voorbijschiet aan het aanvankelijke idee van een crowdfundingplatform, namelijk met een grote groep betrokken particulieren een project financieren.

Hoewel deze ontwikkeling gunstig is voor ondernemers, brengt het ook vragen met zich mee over de evolutie en regulering van platforms.

“Het reguleren van de crowdfundingmarkt is ingewikkeld door de constante evolutie van platformen en de breedte van de markt”, aldus Kleverlaan. Volgens hem wordt de ‘crowd’ steeds vaker weggedrukt door institutionele investeerders, die veel sneller kunnen schakelen met veel grotere bedragen. De bron waar het geld bij crowdfunding vandaan komt verandert.

Regulering

Kleverlaan denkt dat de crowdfundingmarkt gebaat zou zijn bij strengere regels, maar dat zelfregulering door platforms het beste kan werken. “Als zelfregulering niet werkt, dan pas moeten we kijken naar regulering van buitenaf”, aldus Kleverlaan.

Hakvoort denkt daar wat anders over. “We zien minder ontwikkeling bij zelfregulering dan bij een duidelijke wetgeving.” Zij is dan ook van mening dat de industrie kan profiteren van wetgeving, maar alleen als daar voldoende vraagvlak voor is in de markt.

Beperkte toegang tot markt

Met betrekking tot de ontwikkeling en toekomst van crowdfunding wijzen Hakvoort en Kleverlaan op de soms beperkte toegang van ondernemers tot alternatieve financieringsmiddelen. Zij zien dat onder meer vrouwelijke ondernemers en immigranten die een zaak willen starten, een stuk moeilijker geld ophalen dan Nederlandse (mannelijke) ondernemers.

Volgens Kleverlaan worden zij bij het aanvragen van financiering vaak afgewezen omdat zij geen uitgebreid netwerk hebben, maar het moeten doen met een verspreid groepje, informele, contacten.

In andere gevallen zitten zij niet op social media-platforms. “Maar door deze groepen de toegang tot crowdfunding te ontzeggen, missen Nederlandse investeerders veel kansen in de alternatieve financieringssector”, aldus Kleverlaan.

Volgens hem vertrouwt de Nederlandse financieringssector nog steeds op een traditioneel systeem, waarin alles zeer selectief is. Kleverlaan wijst op de manier waarop crowdfundingplatforms hun financieringsaanvragen behandelen. “Leningaanvragen worden automatisch afgewezen als ze niet voldoen aan de traditionele selectiecriteria”, zo stelt Kleverlaan.

“Om alternatieve financiering toegankelijker te maken voor bepaalde groepen, moet het gehele financiële systeem in Nederland onder de loep worden genomen." Kleverlaan betwijfelt of er een andere manier is om de markt toegankelijker te maken.

Accent verschuift

Concluderend stellen Hakvoort en Kleverlaan dat crowdfunding een gunstig financieringsmiddel blijft voor het MKB en ondernemers, maar dat het accent verschuift.

Zij stellen dat crowdfunding zich blijft ontwikkelen en dat daar aanvullende regelgeving en begrip voor nodig is. Tegelijk is de crowdfundingmarkt in omvang zo groot, dat het moeilijk wordt om de gehele sector opnieuw op de schop te nemen.

In de komende jaren verwachten de deskundigen dat institutionele investeerders een steeds grotere rol zullen spelen op de crowdfundingmarkt, waardoor deze markt een ander gezicht gaat krijgen.