Durfinvesteerders houden vanwege de coronacrisis een hand op de knip en veel start-ups voelen daar de gevolgen van. Zij wijken nu uit naar alternatieve financieringsmogelijkheden, waaronder revenue-based-financieringen. Met deze financieringsvorm kunnen ze blijven doorgroeien, zonder dat ze een deel van hun bedrijf hoeven te verkopen. Wat moet u hierover als investeerder weten?

Verdeling van toekomstige winst

Kort gezegd maken ondernemers en investeerders bij revenue-based-financieringen afspraken over de verdeling van toekomstige winsten, zo legt voorzitter Ronald Kleverlaan van Stichting MKB Financiering uit. Hierdoor hoeven er geen vaste afspraken gemaakt te worden over bijvoorbeeld rentevergoedingen (bij leningen) of het verdelen van eigenaarschap (bij aandelen).

In tegenstelling tot (equity-)crowdfunding, wordt bij revenue-based-financiering gedurende een bepaalde periode een vast deel van de omzet uitbetaald aan investeerders. Met iedere verkoop die zij doen wordt dus een percentage afgedragen om de financiering af te betalen.

Valt de omzet op een gegeven moment lager uit dan verwacht, dan zijn de terugbetalingen ook lager. Dit zou ondernemers al minder stress moeten geven in (onvoorziene) periodes waarin het even wat minder gaat.

Zo kan een bedrijf een financiering ontvangen van 100.000 euro en kan het vervolgens bijvoorbeeld 5% tot 20% van iedere verkoop terug naar de investeerder laten vloeien, totdat het verschuldigde bedrag plus een extra vergoeding voor de gelopen risico’s is terugbetaald.

Vaak is een persoonlijke garantstelling niet nodig en krijgen investeerders geen belang in de onderneming.

Raketbrandstof

Doorgaans wordt er met kleinere bedragen geïnvesteerd in vergelijking met de fondsen die durfkapitalisten of private equity-firma’s verstrekken. Revenue-based-financiering wordt dan ook vaak gezien als “raketbrandstof”: ondernemers krijgen snel geld in handen voor de financiering van verdere groei, zonder dat een deel van de onderneming in handen valt van de investeerder.

“Veel start-ups hebben gewoonweg werkkapitaal nodig om op te schalen,”, aldus oprichter Ariyan Seyed Nassir van de Duitse investeerder Uplift1 tegenover de financiële website Sifted. “Zij lopen vaak tegen een dilemma aan, waarin zij sneller willen groeien maar daarvoor niet eigenaarschap willen afdragen. Met revenue-based-financiering is dat ook niet nodig”, aldus Seyed Nassir.

Beperkingen

Volgens hem zitten er wel beperkingen aan deze financieringsvorm. Ondernemers kunnen niet hun bedrijf van de grond af aan opbouwen of uitbreiden naar andere markten. “Als een bedrijf een maandelijkse omzet heeft van 100.000 euro, dan kan een durfinvesteerder nog weleens 10 miljoen euro op tafel leggen, maar met revenue-based-financiering kan er misschien slechts 500.000 euro opgehaald worden, mits het bedrijf ook gezond is en kan opschalen”, aldus Seyed Nassir.   

De oprichter van Uplift 1 merkt op dat durfkapitalisten door de coronacrisis in een goede onderhandelingspositie zitten. “Venture Capital-partijen profiteren van lage waarderingen en gunstige voorwaarden. Maar dergelijke partijen moeten wel de échte winnaars te pakken zien te krijgen. Zij moeten aan bepaalde rendementseisen voldoen of weten dat een bedrijf binnen tien jaar naar de beurs kan om waarde uit hun investeringen te kunnen halen. In deze context kan revenue-based-financiering een betere keuze zijn”, zo stelt Seyed Nassir.