Een half jaar later is er nog steeds veel onduidelijk voor beleggers in de vastgoedfraudezaak rond de familie uit Soest. De huidige stand van zaken.

Eind januari pakte de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD) drie verdachten op in een onderzoek naar miljoenenfraude met Duitse vastgoedobligaties. Het gaat om initiatiefnemers van onder andere HVO, Duitse Investeringsmaatschappij Holland en Weststaete.

De FIOD rondde recent het onderzoek naar de fraude af. Een hele klus, gezien er onder meer op ruim zeventig rekeningen beslag werd gelegd. Vader en zoon worden volgende week opnieuw voorgeleid en de rechter zal beoordelen of de hechtenis wordt verlengd.

In september volgt een regiezitting, waarin het verdere verloop van het proces wordt uitgestippeld. Er blijft namelijk nog veel onduidelijk voor gedupeerde beleggers.

Nieuw bestuur

Voor beleggers werden er sinds januari allerlei acties in gang gezet. Enkele rechtszaken werden gewonnen. Zo werd het bestuur van de Weststaete- en DPF-stichtingen vervangen door twee onafhankelijke experts.

Henri Lantsheer van CV in Nood verzamelt gedupeerde beleggers en maakt zich hard voor de zaak. Hij heeft inmiddels meer inzicht gekregen in vijf fondsen van Weststaete, drie fondsen van DPF en de fondsen HVO 3 en 4 en DIM Holland.

Uit documenten blijkt dat er 24 miljoen euro in de fondsen is gestoken. “Minstens 50% daarvan is weg,” zegt Lantsheer. “Hoeveel er daadwerkelijk overblijft voor beleggers zal moeten blijken uit de waarde van het vastgoed.”

Het percentage verrast hem niet: “De familie heeft altijd een dure organisatie gedraaid. Je moet in een piramideconstructie beleggers tevreden houden die laag in de piramide zitten, anders valt het zaakje om. Er is voor een deel uitbetaald aan beleggers, maar niet aan de goede. Langs die weg is veel geld verloren. Dat wil niet zeggen dat de familie het zelf heeft ingepikt, maar het is wel verdwenen.”

Levensvatbaarheid

In februari deed Lantsheer vermoeden dat er een aantal levensvatbare fondsen zijn. Hij kan inmiddels bevestigen dat dit inderdaad het geval is. “Er is vastgoed aangetroffen in een heleboel fondsen, wat betekent dat deze fondsen in ieder geval voortgezet kunnen worden.”

Lantsheer kan niet zeggen over welke fondsen het hier gaat, omdat er nog veel onduidelijkheden zijn. “Er is bijvoorbeeld een fonds dat wel vastgoed op naam heeft staan, maar dat is waarschijnlijk aangekocht met geld van een ander fonds. Daarover is nog geen betrouwbare informatie te krijgen.”

Wel is duidelijk geworden wat de kwaliteit van het vastgoed is. Het is niet hoogstaand, weet Lantsheer. “Het zijn appartementencomplexen van twintig à dertig jaar oud en zijn niet van geweldige kwaliteit. Op alles ligt voorlopig beslag, dus niks kan nog verkocht worden.”

De fondsen kennen volgens hem wel een goede cashflow. “Vrijwel alles is verhuurd, met redelijk goede huurniveaus. De inkomsten komen binnen bij beheerders in Duitsland en daar wordt het vermogen voorlopig vastgehouden.”

Verkopen over enkele jaren

CV in Nood beheert de fondsen en wil proberen deze over twee à drie jaar op een gereguleerde manier af te wikkelen. Of de stichting niet beter de fondsen langer aan kan houden, zal de toekomst uitwijzen. “Het is nog te vroeg om daar een beslissing over te nemen, dat zal afhankelijk zijn van de verhouding tussen inkomsten en de verwachte waardeontwikkeling.”

Ook naar de onderhoudstoestand moet gekeken worden. "Als daar allemaal kosten uit komen, dan kunnen we het beter verkopen. Het is in ieder geval voordeliger om het vastgoed nog enkele jaren aan te houden, omdat nu iedereen weet waar het vandaan komt. Mensen zijn uit op een koopje. Als we het vastgoed nog twee jaar houden en het wordt goed beheerd, dan is dat probleem er niet meer. Dat zullen we dan ook gaan doen.”

Gedupeerde beleggers hebben nog steeds de mogelijkheid een schadevordering in te dienen bij het Openbaar Ministerie. “De vorderingen lopen mee in de strafprocedure, dus het kan nog best een tijd duren voordat daarover meer duidelijkheid komt,” aldus Lantsheer.