Een pand opkopen, eventueel renoveren en vervolgens verhuren is niet langer de enige optie om te beleggen in studentenwoningen. Meer mogelijkheden, meer kansen?  

De vraag naar studentenwoningen blijft in Nederland, maar ook in de rest van Europa, immens groot. Alleen Amsterdam komt al negenduizend kamers tekort. De markt speelt in op die vraag waardoor een nieuwe alternatieve beleggingscategorie ontstaat: indirect beleggen in studentenhuisvesting.  

Potentie alom, zo concludeerde Bouwfonds REIM al eerder in een onderzoek naar deze markt. Er is volgens Bouwfonds behoefte aan 5,6 miljoen kamers in Nederland, Groot-Brittannië, Duitsland en Frankrijk. Goed voor een investering van 252 miljard euro. Bouwfonds heeft daar met het Bouwfonds European Residential Fund een voorschot op genomen door 40 miljoen euro te investeren in wooncomplexen in Duite en Franse universiteitssteden. Dit fonds kent een minimale inleg van €500.000 en is daarmee gericht op institutionele beleggers. 

Wellicht liggen de mogelijkheden voor de particuliere beleggers op de Nederlandse markt. Partijen die hier naar kijken zijn onder meer de vereniging Vastgoed Belang, die de belangen behartigt van particuliere beleggers in vastgoed, en studentenhuisvesters. Deze laatste groep bestaat vooral uit woonstichtingen en –corporaties. Zowel de huisvesters als Vastgoed Belang zien in de oprichting van een obligatie- of investeringsfonds mogelijkheden om in vier jaar de bouw van 16.000 nieuwe studentenwoningen te financieren. Het is vooralsnog echter onduidelijk of en wanneer dit fonds zal worden opgericht.

Bouwen en ombouwen
Sinds kort is er ook een aanbieder van vastgoedbeleggingen voor particulieren actief op deze nichemarkt. Haerzathe Investments heeft namelijk een fonds opgericht waar beleggers in kunnen stappen met een minimale investering van €25.000. Dit fonds investeert in de stad waar het woningtekort voor studenten in Nederland het meest nijpend is: Amsterdam.

Waar Haerzathe Investments zich richt op het bouwen van een studentencampus probeert de overheid het probleem anders aan te pakken. Zij legt de focus op het ombouwen van leegstaande kantoren naar studentenwoningen om zodoende niet alleen dit tekort aan huisvesting maar direct ook het kantorenoverschot aan te pakken. Dat lijkt een mooie oplossing, maar is volgens Pim Heurman van Haerzathe Investments niet ideaal voor de studenten zelf. "Een goede infrastructuur blijft belangrijk en die is rondom bestaande kantoren vaak afwezig. Daarnaast is het ombouwen van kantoren naar studentenwoningen vaak lastiger en duurder dan men denkt. Niet zelden zijn de huidige eigenaren onvoldoende bereid hun panden af te waarderen om herontwikkeling haalbaar te maken.” 

Drempel
Een mogelijke drempel voor de belegger om in de studentenwoningmarkt te stappen zou het nationaal ingevoerde puntensysteem kunnen zijn. Immers, hiermee wordt bepaald wat de maximale huurprijs van een woning mag zijn, waardoor het potentieel rendement van de belegger onder druk komt te staan. Dit systeem belemmert een goede marktwerking volgens Frank Uffen, die onderzoek deed naar de kansen in de markt voor studenthuisvesting. Daarnaast is het discutabel of het terecht is dat dit puntensysteem geen rekening houdt met de locatie van het pand en het grote verschil in vermogen, inkomen en de leeftijd bij de huurders. Volgens Uffen moet de marktvraag de omvang van het woningbestand bepalen, de huurtoeslag vereenvoudigd worden en moeten er meer contractvormen worden toegestaan. Aanbieders van huisvesting kunnen dan beter inspelen op de wensen van hun doelgroep.