Veel crowdfundingplatformen werken met risicoprofielen en kredietscores om voor een investeerder te bepalen hoeveel risico zij lopen op hun investering in een bepaald project. Hoe zaligmakend zijn deze kant-en-klare-profielen?

Inmiddels zijn uitgebreide risicoprofielen en kredietscores onderdeel geworden van crowdfunding. Het geeft investeerders houvast: zij zijn beter op de hoogte van onder meer de risico’s en de kans op een default (wanneer ondernemers de lening niet meer kan terugbetalen).

Crowdfundingplatformen hebben de taak op zich genomen om gedegen onderzoek te doen naar de kredietaanvragen en delen deze informatie in hapklare brokken met de investeerders. Een goede ontwikkeling vinden veel platformen, maar er is ook kritiek.

Niet meer nadenken

Het kan crowdfunders ook gemakzuchtig maken, waarbij zij blind vertrouwen op kant-en-klare risicoprofielen of misschien wel erger: op de voorgeschotelde gemiddelde rendementen en defaults. Het gevaar is dat investeerders de diverse projecten en platformen op de verkeerde punten gaan vergelijken.

Is de sector niet te ver doorschoten in het bij de hand nemen van investeerders? Kloppen de kant-en-klare risicoprofielen wel? Er zijn al voorbeelden waarin een project met een defensief risicoprofiel A het beduidend slechter deed dan een offensief risicoprofiel C of zelfs D. Weet een investeerder dan waar dat verschil in zit?

“Ik heb er echt begrip voor dat de crowdfundplatformen proberen om risicoklassen op te zetten, maar naar mijn mening is er te weinig informatie en expertise beschikbaar om goede risico-inschattingen te maken”, aldus CFO Barry Pieters van DuurzaamInvesteren. Het platform werkt in tegenstelling tot veel concurrenten niet met risicoprofielen en gemiddelde cijfers over defaults en rendementen. “Risicoprofielen en gemiddelde cijfers uit het verleden hebben ieder hun gebreken. Om teleurstelling te voorkomen zou ik er als investeerder niet te veel waarde aan hechten”, aldus Pieters.

Uniforme benadering gewenst

Topman Cor de Graaff van Capital Circle ziet dat er veel verschillen zitten in de kredietbeoordelingen van platformen onderling. De Graaff is kritisch en is van mening dat sommige “bekende namen” tekortschieten in de beoordeling van projecten. De topman pleit dan ook voor een uniforme manier om projecten te beoordelen.

In een onderzoek van kredietinformatiebureau Graydon wordt ook al geconcludeerd dat crowdfunders behoefte hebben aan meer inzichten in en over de markt om de transparantie van crowdfunding als financieringsvorm te vergroten.

“Uniforme scores, met name op het gebied van risico-indicatie, zijn gewenst om het publiek beter te kunnen voorlichten”, aldus Graydon. “Hiermee kunnen onzekerheden bij ondernemers en investeerders verminderd worden en kan het aantal tot de markt toetredende louche ondernemers dat de reputatie van crowdfunding kan schaden, worden beperkt.”

Capital Circle beoordeelt projecten niet alleen zelf, maar besteedt dit ook uit aan Creditreform, een van de grootste kredietinformatiebureaus in Europa. De Graaff is erg te spreken over deze instantie, mede omdat hier kredietaanvragen van miljoenen bedrijven worden beoordeeld, maar erkent dat dit geen complete oplossing is, zeker niet bij kleinere projecten. “Startende eenmanszaken zijn haast te klein om te beoordelen en komen dan bijna altijd goed uit te test. Wij stellen de beoordeling na eigen onderzoek vaak neerwaarts bij”, aldus De Graaff.

Defaults per risicocategorie

Volgens oprichter Frank van der Linden van Crowdfundmarkt is het moeilijk om inzicht te krijgen in de kwaliteit van de kredietbeoordelingen door platformen. Van der Linden ziet het liefst dat cijfers over defaults worden opgedeeld per risicocategorie, zoals het Amerikaanse Lendingclub al langer doet. “Pas dan kun je iets meer zeggen over de risicoanalyses van platformen”, aldus Van der Linden.

Volgens de oprichter van Crowdfundmarkt moeten crowdfunders de huidige kant-en-klare risicoprofielen eerder zien als indicatie, dan als zaligmakend. Tegelijk begrijpt Van der Linden dat van een crowdfunder met een breed gespreide portefeuille niet kan worden verwacht dat hij bij ieder project een heel informatiememorandum leest. Van der Linden concludeert dan ook: “Vertrouw enigszins op de beoordeling van platformen, maar vertrouw er niet blind op.”