Op 18 juni 2007 verscheen het lachende gezicht van Bas Heijink voor het eerst op deze website. Destijds nog gesecondeerd door ING-collega Ruurd Haan waarschuwde de jonge technisch analist voor een aanstaande correctie van de S&P 500. (Die ook kwam, overigens)

In de tien jaar daarna groeide Bas - vanaf 2008 ging hij solo verder als columnist - uit tot vaste waarde op de voorpagina van IEX en tot meest gelezen auteur op deze site. Zijn dagelijkse columns vormen voor veel lezers het startpunt voor de beursdag en zijn tevens het startpunt voor lange discussies over de markt in de comment-sectie.

Vandaag, tien jaar na zijn debuut, zwaait Bas Heijink af als columnist en bedanken wij hem voor zijn vele honderden analyses, die iedere dag met ijzeren regelmaat rond de klok van acht in de mailbox ploften.

Morgen introduceren we zijn opvolger, maar voor we dat doen blikken we met Bas nog even terug op tien bewogen beursjaren en op de hoogte- en dieptepunten van zijn columnistenloopbaan.

Voor de geschiedenisboekjes: hoe kwam je eigenlijk bij IEX terecht?

“Op de tradingdesk van ING, waar ik destijds werkte, ben ik mij voor het eerst gaan verdiepen in technische analyse. Dat was het belangrijkste instrument voor de kortetermijnhandel. In 2007 ging Geert-Jan Nikken weg als schrijver van de dagelijkse AEX-analyse op IEX.nl. Ik had hem kort daarvoor leren kennen en hij introduceerde mij bij IEX als mogelijke opvolger. De rest is geschiedenis, zullen we maar zeggen.”

Wat zie je zelf als de hoogte- en dieptepunten in die tien jaar?

“Het absolute hoogtepunt is voor mij toch echt wel de Gouden Stier die ik won als Beste Beleggingsexpert in 2014 en die van Beste Technisch Analist in 2016. Dat was een bekroning van mijn werk. Maar ik kan ook gelukkig worden als er over mijn analyses op een heel constructieve wijze wordt gediscussieerd.”

Bas Heijink wordt geïnterviewd na het ontvangen van de Gouden Stier voor Beste Technisch Analist 2016

“Dieptepunten waren er vooral als de reacties onbetamelijk werden. Ooit zei iemand in een reactie: ‘als jij voor mijn auto staat geef ik gas’. Toen heb ik gevraagd of dat verwijderd mocht worden, want dat gaat me echt veel te ver.” [Noot van de redactie - uiteraard worden dit soort reacties onmiddellijk verwijderd zodra ze worden gesignaleerd.]

“Ook is het me wel eens gebeurd dat ik in een column zei dat ik een paar weken op vakantie ging en dat iemand antwoordde: oh, ga je daar en daar weer naartoe? Die wist het precies! En ik heb dat nooit publiek verteld. Dat is ook best griezelig, kan ik je zeggen.”

Krijg je een dikke huid voor negatieve reacties, als je iedere dag je nek uitsteekt op de voorpagina?

“Je moet stevig in je schoenen staan. Als je visie niet uitkomt wordt je dat stevig ingewreven. En als het wel uitkomt lijkt iedereen dat voor kennisgeving aan te nemen. Uiteindelijk zie ik het als mijn taak om zo objectief mogelijk mijn visie neer te leggen en die goed te onderbouwen. Wat er gaat gebeuren weet niemand, ik ook niet, maar ik kan wel schetsen wat de meest plausibele scenario’s zijn.”

“Het lukt me ook niet om alle reacties te lezen, eerlijk gezegd. Dan moet ik het echt de hele dag gaan volgen. Maar als ik constructieve vragen krijg, als: kun je dit of dat ook eens meenemen in je analyse, dan probeerde ik daar altijd wel rekening mee te houden.”

Word je inmiddels niet herkend op straat?

“Nee, nooit. En dat ik vind ook prima zo. Ik doe dit niet om bekend te worden. Ik heb het wel eens andersom gehad. Ik schrijf mijn columns altijd ’s ochtends in de trein. Terwijl ik dat deed zag ik een keer schuin tegenover mij iemand IEX lezen. En die las mijn column van de dag ervoor. Toen heb ik hem wel even aangestoten: die van vandaag wordt ook heel goed, hahaha.”

Heb je in die tien jaar eigenlijk nog aanpassingen gemaakt in je methode? Of ben je andere technieken gaan gebruiken?

“Ik stap niet zomaar van mijn methode af. Je ziet wel eens analisten die ineens een heel andere techniek gaan gebruiken, maar ik houd me aan mijn stappenplan zolang dat goed blijft werken. Ik scherp wel eens wat aan, maar dat zijn details. Ik kijk bijvoorbeeld iets meer dan vroeger naar korte termijn-candlestickpatronen. En ik let ook meer op divergentie, in combinatie met volatiliteit.“

“Verder heb ik geleerd om nog meer dan vroeger mijn eigen emotie uit te schakelen. Nog objectiever je analyses maken. Je moet je niet laten leiden door wat anderen zeggen of wat je zelf eerder hebt gezegd. Natuurlijk voel je je beter als je analyses uitkomen, maar het is geen wetmatigheid en daar moet je goed van doordrongen zijn. Je zult mij niet snel horen zeggen: had nou maar naar mij geluisterd.”

Volg je dus ook geen andere technisch analisten?

“Nee, ik volg niemand. Ik ken de meesten ook helemaal niet persoonlijk. Dan ga je onwillekeurig toch je mening laten kleuren door wat een ander zegt.”

Kijk, dit is de grafiek van tien jaar AEX tijdens jouw schrijverschap. We zien een van de grootste bullmarkten aller tijden, maar toch staat de AEX lager dan toen je begon. Kun jij op grond van zo’n grafiek iets zeggen over de toekomst?

“Nee, niet veel. Ik ben er geen voorstander van om koersdoelen te geven die heel ver weg liggen. Van deze grafiek kun je twee dingen zeggen. The trend is your friend, want die uptrend is sterk, maar tegelijkertijd weet je ook dat niets oneindig door kan gaan. Dus er zal een keer een breuk komen. Ik zie op dit moment eerder topvorming dan iets anders, in ieder geval.”

Zijn er, tot slot, nog vaste lezers of reageerders die je graag in het zonnetje zou willen zetten?

“Oh, wat een moeilijke vraag. Ik wil niemand tekort doen. Ik ben blij dat veel mensen mijn bijdragen hebben gewaardeerd. Maar als ik een paar mag uitlichten, dan zijn het degene die het lef hadden om in januari mijn column een paar dagen over te nemen, nadat ik ze had uitgenodigd. Dat vond ik echt heel leuk en het was ook voor de lezers iets waar echt naar werd uitgekeken.”