De Europese Unie vindt dat er aan private equity minder risico’s kleven dan aan hedgefunds. Dit valt te concluderen uit nieuwe regels over hoe groot uw reserves moeten zijn bij bepaalde investeringen. Maar wat zijn ook alweer de verschillen tussen private equity en hedgefunds?

Een kleine opfriscursus. In de hernieuwde Solvabiliteit II-richtlijn, die afgelopen maand door de Europese Commissie werd aangenomen, staat dat investeerders (hiermee worden vooral verzekeraars bedoeld) een bepaalde buffer moeten hebben om tegenslagen mee op te vangen.

• Bij private equity-investeringen moet de reserve overeenkomen met 39% van het geïnvesteerde bedrag.
• Bij hedgefunds moet de buffer groter zijn: 49% van het geïnvesteerde vermogen.

Meer risico

Met hedgefunds loopt u meer risico dan met private equity, aldus de Europese Commissie. Waar ligt dat risicoverschil in? Het eerste verschil in beide investeringsvormen ligt al in het feit dat private equity (samen met venture capital en vastgoed) een closed-end structuur heeft, terwijl hedgefunds traditioneel open-end zijn.

Dat heeft invloed op de verhandelbaarheid. Gesloten fondsen kennen geen open overdracht van participaties en zijn dus niet op de beurs verhandelbaar. Daarnaast kan de uitgevende instelling niet altijd als verkoper of koper optreden, omdat het aantal participaties vaststaat. De beurskoers van een closed-end fonds kan daardoor afwijken van de intrinsieke waarde.

Deze karakteristieken zijn het gevolg van de volgende verschillen tussen private equity en hedgefunds: 

1. Strategie 
   
   Waar hedgefunds fundamenteel verschillen van private equity, is de beleggingsstrategie. Door slim te handelen op de beurs, halen hedgefunds rendement uit speculatie op zowel een waardestijging als -daling. Om dit voor elkaar te krijgen maken ze gebruik van diverse strategieën met bijvoorbeeld obligaties, aandelen, grondstoffen of opties. Er is dus geen intentie om de bedrijfsstrategie van een bedrijf te beïnvloeden. Bij private equity ligt dat anders. Waar hedgefunds waarde proberen te vinden, probeert private equity waarde te creëren door bedrijven actief te begeleiden. Een bedrijf wordt gekocht, krijgt begeleiding in het groeiproces en zal uiteindelijk weer verkocht worden. Daaruit rolt het rendement van private equity. 
   
   
2. Termijn
   
   Dat vergt een langetermijnaanpak, denk aan een beleggingshorizon van minstens drie tot vijf jaar. Een bedrijf wordt dan ook vaak pas verkocht na die vijf jaar. Van een investeerder wordt verwacht dat hij het geïnvesteerde bedrag in die periode niet nodig heeft, want het is niet gunstig om uw geld eerder terug te vragen. Wilt u toch eerder uit het fonds stappen, dan zit daar een boeterente aan vast. Het mogelijke rendement wordt na de looptijd van het fonds uitgekeerd. Hedgefunds handelen dagelijks en de periode dat een investering in de portefeuille blijft, loopt enorm uiteen. Van enkele maanden tot letterlijk enkele seconden. Het vermogen wordt voor een onbepaalde tijd beheerd en beleggers zijn vrijer om hun inleg en gerealiseerd rendement terug te vragen. Door de snelle verhandelbaarheid van de stukken, is het resultaat van uw belegging sneller te zien. De prestaties van een hedgefund zijn tastbaarder en beter meetbaar door de instrumenten die beschikbaar zijn (denk aan koersinformatie).
   
   
3. Doelgroep
   
   Het hoge tempo waarin hedgefunds handelen is de reden dat sommige mensen deze beleggingsvorm spannender vinden dan de lange termijnvisie van de conservatieve private equity-industrie. De twee spreken sowieso een ander soort investeerder aan. Zo zijn hedgefunds toegankelijker voor de kleinere beleggers. Door de illiquide aard van investeringen en de langere lock-up periode, richt private equity zich automatisch op de grotere, vaak institutionele beleggers. Toch wordt die scheidslijn ook vager; private equity maakt steeds vaker een stap naar hedgefunds en vice versa.
   
   
4. Vergoedingen
   
   Hedgefunds en private equity hanteren een vergelijkbare kostenstructuur: in regel bestaande uit een management fee en een performance fee. De management fee is een percentage van het gemiddelde vermogen onder beheer in een jaar en is bedoeld om operationele kosten te dekken. Meestal ligt het percentage rond de 2%, maar de laatste jaren is dit volgens De Nederlandsche Bank omhoog gegaan naar 3,4%. De kosten voor beleggingen in private equity en hedgefunds zijn daarmee hoger dan voor bijvoorbeeld beleggingen in aandelen (minder dan 0,25%) of vastgoed (0,9%). Als performance fee geldt gemiddeld 20% van de (jaarlijkse) winst, die bij hedgefunds ook jaarlijks wordt uitgekeerd. Een verschil is wel dat hedgefunds ieder kwartaal of elk jaar op een prestatievergoeding rekenen, terwijl private equity-managers niet eerder krijgen betaald dan bij het einde van het fonds. Dit zorgt voor een sterke drijfveer bij de fondsmanager om op een langdurige waardecreatie aan te sturen. Immers is het bij de verkoop van een bedrijf ook belangrijk dat de onderneming nog lang kan renderen. Onderzoeksbureau Cliffwater berekende in 2010 dat private equity noch hedgefunds voordelen tonen ten opzichte van elkaar op het gebied van investeringskosten.
   
   
5. Rendementen
   
   In ruil voor hogere kosten, mag u rekenen op een hoger rendement dan andere beleggingscategorieën. Toch bleven rendementen bij zowel hedgefunds als private equity in de crisisjaren mager. Nu trekt het weer iets aan. Venture Economics komt in een eigen studie tot een gemiddeld rendement van 13,8% op jaarbasis voor private equity, over een periode van twintig jaar. Amerikaanse hedgefunds haalden een gemiddeld rendement binnen van 7,4% in 2013.

Kortom, private equity heeft langer de tijd om zich te bewijzen, kan daadwerkelijk grip uitoefenen op de bedrijven in de portfolio en is minder gevoelig voor marktomstandigheden. Maar het is moeilijker om de portfolio te waarderen, terwijl beurskoersen juist een goed inzicht geven in de resultaten van een hedgefund.

Er zijn bij private equity geen tussentijdse rente-uitkeringen en u mag jarenlang niet aan uw investering zitten. Dit maken hedgefunds iets toegankelijker voor beleggers met een wat kleinere portefeuille.